Ewa Szumańska

Urodziła się w 1921 r. Brała udział w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie studiowała filozofię, historię sztuki, a równocześnie w studio przy Starym Teatrze w Krakowie. Była aktorką teatrów w Krakowie, Łodzi i Wrocławiu. Za swój debiut literacki uważała słuchowisko radiowe z 1948 r. "Eglantyna". Od 1958 r. pracowała w redakcji Studia 202 rozgłośni PR we Wrocławiu. Współautorka programów satyrycznych w radiowej Trójce: "60 minut na godzinę", "Zsyp" (w latach 1975-81 i od 1989 r. cykl "Z pamiętnika młodej lekarki"). Uczestniczyła w licznych rejsach dalekomorskich na statkach polskiej marynarki handlowej. Wydała m.in.: "Ślady na oceanie" (1963), "Przygoda w Lagos" (1964), "Czekanie na pilota" (1966), "Blizna" (1969), "Santa Maria" (1971), "Kołysanie" (1972), "Prędzej" (1972), "Inny rytm" (1974), "Camping" (1977), "Miłość w odcieniu ochry" (1979), "Tunes, Tunes" (1979), "Moi przyjaciele Latynosi" (1981), "Bizary" (1987), "Pięć lat" (1989), "Trasy: półprzewodnik turystyczny" (1989), "Obecność" (autobiografia, 1992), "Skrwawione wzgórza Afryki" (1996). Felietonistka "Tygodnika Powszechnego" od 1982 r. Zmarła 17 maja 2011 r.

Materiały autora