Nie wiem, czy sama trafiła na „spowiednika-terapeutę”, czy może chodziło jej o cudze doświadczenia, wiem tylko, że psychoterapeuci ostrzegają nas, księży, przed poczynaniami, w których nie jesteśmy kompetentni, czyli przed zamienianiem spowiedzi w – pożal się Boże – chałupniczą psychoterapię.

Jednak dla mnie-księdza problem istnieje. Bo co mam zrobić, kiedy przychodzi do konfesjonału człowiek z mniej lub bardziej rozchwianą psychiką? Wiem, że on woli opowiedzieć o swoich kłopotach przy konfesjonale, niż zgłaszać się do poradni czy gabinetu terapeuty, i to niekoniecznie dlatego, że porada w konfesjonale jest gratis, a za terapię zwykle trzeba płacić. Wielu ludziom wciąż jeszcze nie mieści się w głowie, że mogłoby się zwrócić o pomoc do psychoterapeuty. Przecież, do licha, są normalni. A poczciwy spowiednik psychoterapeuta amator niekoniecznie od razu musi się zorientować, czy...