Milion trzysta tysięcy obrazów, z grubsza, trafiło do rąk nabywców w szczytowej fazie tzw. złotego wieku malarstwa holenderskiego. Liczy się ją mniej więcej od końca wojny o niepodległość Niderlandów, zwanej osiemdziesięcioletnią, aż po wielką ruinę kraju wskutek inwazji Francuzów z 1672 r., pod wodzą Ludwika XIV, który zanim jeszcze mógł jako Król Słońce łaskawie patronować sztukom, musiał tęgo zapracować na pozycję i posłuch, dokonując rozbojów i podbojów na lewo i prawo. Z tej kolosalnej liczby dzieł tylko drobna część była wówczas traktowana jak coś wartościowego. Szacuje się, że do naszych czasów przetrwało jakieś paręnaście tysięcy.

A przecież wystarczyło zebrać w jednym miejscu ledwie 27 obrazów Jana Vermeera, żeby powstała wystawa o znaczeniu wykraczającym poza ten rok czy dekadę. Pożądana do tego stopnia, że dawno już rozchwytane bilety chodzą w serwisach aukcyjnych...