Skąd się biorą księża

Kandydaci do seminariów są dziećmi świata, który odchodzi w przeszłość. Czy już jako duchowni uniosą reformę Kościoła?

Reklama

Skąd się biorą księża

Skąd się biorą księża

Maciej Müller
05.10.2020
Czyta się kilka minut
Kandydaci do seminariów są dziećmi świata, który odchodzi w przeszłość. Czy już jako duchowni uniosą reformę Kościoła?
GRAŻYNA MAKARA
W

We wrześniu 2019 r. rektorzy polskich seminariów duchownych wracali ze zjazdu w Rzeszowie ze szczególnym dokumentem. Była to rozbudowana, licząca 91 pytań ankieta ks. prof. Krzysztofa Pawliny, specjalisty w zakresie formacji seminaryjnej, autora wielu opracowań na temat młodzieży. Adresatami byli nowo przyjęci klerycy.

– W watykańskiej Kongregacji ds. Duchowieństwa czeka na akceptację nowe polskie „Ratio fundamentalis”, dokument o szczegółach formacji kapłańskiej – mówi ks. Pawlina. – Pomyślałem, że skoro odpowiedzieliśmy na pytanie: jak formować, musimy wiedzieć też, kogo formujemy. Taki był punkt wyjścia moich badań. Dopiero zestawienie ich wyników z „Ratio” pozwoli zaproponować formację odpowiednią dla Kościoła w Polsce.

Ankiety wypełniali kandydaci przyjęci do seminarium, ale przed rozpoczęciem zajęć. Jak podkreśla ks. Pawlina, chodziło o to, by nie zostali jeszcze...

17729

Dodaj komentarz

Chcesz czytać więcej?

Wykup dostęp »

Załóż bezpłatne konto i zaloguj się, a będziesz mógł za darmo czytać 6 tekstów miesięcznie! 

Wybierz dogodną opcję dostępu płatnego – abonament miesięczny, roczny lub płatność za pojedynczy artykuł.

Tygodnik Powszechny - weź, czytaj!

Więcej informacji: najczęściej zadawane pytania »

Usługodawca nie ponosi odpowiedzialności za treści zamieszczane przez Użytkowników w ramach komentarzy do Materiałów udostępnianych przez Usługodawcę.

Zapoznaj się z Regułami forum

Jeśli widzisz komentarz naruszający prawo lub dobre obyczaje, zgłoś go klikając w link "Zgłoś naruszenie" pod komentarzem.

Wysłane przez piotr1981r w czwartek, 08.10.2020, 08:08
,

Wysłane przez eddiepolo w poniedziałek, 12.10.2020, 09:56
też się nad tym kiedyś zastanawiałem - katechetka mówiła, że "z powołania", życie uczyło, że z przypadku, dziś wiem, że to rodzaj defektu psychiki albo wręcz choroby umysłowej popycha niektórych do seminarium - nagromadzenie różnorakich fobii, kompleksów i mniej lub bardziej intensywnych paranoi, to wszystko składa się na rodzaj odlotu podobnego tym po niektórych narkotykach, no i efekty są jakie są, jakie wręcz musza być, paskudne w zdecydowanej większości przypadków

Wysłane przez maximus1966 w czwartek, 15.10.2020, 14:03
Jeżeli takie wnioski wyciągamy z badań tych "z ludu wziętych", to konsekwentnie należy je odnieść do ludu samego. Inne wnioski wyciągam z tego artykułu. O defektach psychiki i chorobach umysłowych nie wypowiadam się - rzecz zastrzeżona dla lekarzy (i to jeszcze po przeprowadzeniu przez nich osobistego badania). Inaczej to bajanie. Czym innym jest mówić o czyichś zachowaniach, często nagannych (te nie wymagają ocen lekarskich) a czym innym jest mówić o patologii, w sposób szczegółowy nazwanej.

Wysłane przez eddiepolo w piątek, 16.10.2020, 07:55
niepotrzebny eufemizm, na tej zasadzie to bolszewicka partia swe elity opisywała, a na dobra sprawę odnieść można takie określenie i do pensjonariuszy zakładów karnych, i pacjentów szpitali psychiatrycznych - pytanie brzmi co wypchnęło z tego ludu chłopców do seminariów i zakonów, wszak znikomy odsetek tego ludu tam się garnie - ja jedynie swą własna diagnozę stawiam, na doświadczeniach i obserwacjach własnych opartą, zaznaczam przy tym, że wszelkie użyte choćby w powyższym tekście bogobojne i wzniosłe frazesy o wymiarze czysto religijnym traktuje z należnym im w kontekście rzeczowym nikłym poważaniem

Wysłane przez maximus1966 w poniedziałek, 19.10.2020, 15:37
Nie widzę tutaj żadnego eufemizmu tylko prosty rachunek zbiorów. Jedne zawierają się w drugich. Dotyczy to tak samo osadzonych w zakładach karnych (nie ma tam pensjonariuszy!) jak i Pacjentów szpitali psychiatrycznych. W rzeczonych przypadkach największym zbiorem jest lud - czyli ogół obywateli. W nim zawierają się wszystkie inne, pomniejsze. Tu nie ma wiary, tu jest prosty rachunek. Na marginesie też dodam, że tak zwane obserwacje i doświadczenia własne mogą być źródłem wiedzy subiektywnej lub też nieuprawnionych uogólnień.

© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]