W 60. roku życia i u szczytu polemicznej werwy odszedł ku lepszym światom Philippe Muray, szczególnie dorodny okaz zaplutego karła reakcji - pogromca nowoczesności, politycznej poprawności i wszechpanującej obsesji Dobra. Nic też dziwnego, że w jednej z najlepszych swych książek - monumentalnej biografii Celine'a - bronił genialnego pisarza, choć nikczemnego człowieka i antysemity, przed ujadającymi pudelkami moralności. Potężny esej o "XIX wieku na przestrzeni dziejów", ukazujący ideowe źródła wszystkich współczesnych utopii i myślenia magicznego, jest filozoficzną matrycą pozostałych esejów Muraya, takich jak "Duchowe egzorcyzmy", "Po historii" czy "Imperium dobra", albo powieści "Zamykamy", zatrzaskującej z obrzydzeniem wrota po ponurym żarcie, jakim był wiek XX.

W wydanym w 2005 roku krwistym pamflecie - po homo sapiens sapiens (czyli tym, który "wie, że...