Nic więc dziwnego, że monumentalne wydanie "Korespondencji Claude'a Debussy'ego" - trzy tysiące listów, ponad dwa tysiące trzysta stron, wypieszczonych redakcyjnie przez Gallimarda - to we Francji co najmniej takie wydarzenie, jak w Polsce pełne wydanie korespondencji Chopina. Literacko wręcz bardziej znaczące, gdyż Klaudiusz w piórze mocniejszy był od Frycka i ta summa - owoc mrówczej pracy François Lesure'a i Denisa Herlina - jawi się jako swego rodzaju ostatnie, pośmiertne arcydzieło.

Wyłania się z tych listów postać niesłychanie barwna, nietypowa, pełna sprzeczności i zarazem niezwykle pociągająca. Największemu geniuszowi swoich czasów, o ironio, przez całe życie brakuje pieniędzy. Nieraz skarży się, że po prostu doskwiera mu głód. Nieustannie jest chory, wpada w depresję, raz po raz upada na dno rozpaczy, nigdzie mu nie jest dobrze. Nie cierpi podróży,...