Przez kilka lat przy Carskiej Drodze nad Biebrzą można było spotkać łosia, który wcale nie bał się ludzi. Terytorium klępy było bagno Ławki, ale często wpadała na żer przy ciągnącej się równolegle do rzeki drodze. Zjadała wierzbowe pędy, przysmak każdego łosia, oraz świeże zioła porastające pobocze. Za matką szły łoszaki. Dla nich ta brawura często kończyła się tragicznie. Nieobyte z zagrożeniem, ginęły pod kołami samochodów.

Którejś wiosny dwoje dzieci klępy zginęło jedno po drugim w ciągu tygodnia. Przez kolejne dni samica nie odklejała się od szosy, niemal podbiegając do kolejnych przejeżdżających aut. Z jej zachowania można było wywnioskować, że któreś z młodych zostało po potrąceniu zabrane do samochodu i wywiezione z miejsca zdarzenia. Żałoba trwała do chwili, gdy sama padła ofiarą wypadku. Jej głowa, skóra i kończyny trafiły do przydrożnego rowu. Reszta zwierzęcia...