I co powiedział xiądz po roku? Katolicka Etyka Seksualna to taki gad, który najchętniej przez katolików byłby traktowany jako kwiatek do kożucha, pewien niezręczny dodatek, coś niezbyt obowiązującego, raczej kumulacja przesadnie opresyjnych tradycji do których należy podejść wybiórczo. Jak jest w rzeczywistości? KES ma podparcie w najważniejszych dokumentach obowiązujących wyznawców, Katechizmie, Tradycji, nauczaniu w sprawach moralności (encykliki XX wieczne, głównie Humanae Vitae i "ukochany Papież wszystkich Polaków"). Jest to element regulujący codzienne życie (prawie) każdego katolika. O ile nakazane posty (przynajmniej współczesne) nie są w żaden sposób uciążliwe i są nawet ciekawym urozmaiceniem to KES wymaga zmiany stylu życia i podporządkowania go restrykcjom jeszcze większym jak przykładowo u Świadków czy Sunnitów. Analizowałem źródła takiej nauki, ostatecznie wszystko ogranicza się do podporządkowania autorytetowi Magisterium, które nie jest w żadne inny sposób uargumentowane. Na pytanie czy prezerwatywa uwłacza godności żony w pierwszej fazie tylko się zaśmiała. Rzekomo więziotwórczy charakter długich i licznych okresów wstrzemięźliwości też jest wątpliwy. Jak ma się zachować katolicki rodzic gdy dziecko podrośnie i zapyta o masturbacje, albo co trudniejsze (o co w dobie internetu nie trudno) ktoś mu podeśle zapisy z Katechizmu w tej sprawie? Katolik staje przed masą dylematów, nie może np wynajmować mieszkania parom mieszkającym przed ślubem, a zadośćuczynienie po spowiedzi musi się wiązać z poprawą, a więc wypowiedzeniem takiej umowy, nie może się bawić na weselu po ślubie cywilnym, zwłaszcza bliskich osób bo tym samym akceptuje decyzje o "niesakramentalnym związku będącym usankcjonowanym prawnie konkubinatem". Osobiste sumienie kształtowane o obserwacje, rozmowy, intuicje nie pokrywa się z Magisterium? To znaczy że jest źle ukształtowane, obowiązkiem jest formować je zgodnie z nauką KK. Poszczególni kapłani o sporym doświadczeniu podczas spowiedzi czy luźniejszych rozmów niektóre wątki przemilczają, komentują na około puszczając oko i dając do zrozumienia, żeby się nie przejmować chociaż nie wypada im tego powiedzieć wprost? Katolik obeznany z kościelnym nauczaniem i tak ma świadomość, że w tych przypadkach nie przekazują depozytu wiary. Edukacja seksualna? Obowiązkiem jest przekazywać model abstynencyjny (choćby za młodu samemu miało się wiele za uszami) i podstawową wiedzę biologiczną, na szczegóły przyjdzie czas na naukach przedślubnych... o ile dziatwa nie zadecyduje, że nie chce w protokole przedślubnym kłamać o przyjęciu zasad KES i nie chce jak miliony hipokrytów korzystać usługowo z kościoła biorąc ślub nie kościelny, ale w kościele.

Zadziwiające! Katolicka etyka seksualna podnieca niekatolików bardziej niż Kamasutra. Analizują źródła, rozkminiają scholastyczne argumenty, szukają na forach, rozpytują po rodzinie i znajomych. Po co, na litość boską? Nie uznajesz legitymacji kościoła do doradzania ci w tym zakresie? No to buhaj z rogiem! Pozdrawiam wszystkich.

Właśnie o to chodzi, że religia często jest przeciw naturalizmowi. Niektóre zachowania uznawane za nieszkodliwe psychofizycznie są i tak przez religie traktowane jako niemoralne, a więc złe. Polaków, którzy poważnie traktują katolicyzm, a nie tylko jako dodatek kulturowy do swojej tożsamości jest mniejszość, ale to nic nie zmienia w depozycie wiary. Wzorzec niegrzesznego życia w katolicyzmie (ale i w innych religiach Księgi chociaż dla społeczności katolików to mniej istotne) jest mocno zbliżony do ascetycznego nawet w małżeństwie (każdorazowy zakaz ubezpładniania czynności seksualnych). Okazjonalna masturbacja, zwłaszcza w przypadku braku partnera, nie jest szkodliwa dla zdrowia - wg KK grzeszna, należy dążyć do rezygnacji, seks z miłości ze stałym partnerem przed ślubem, nie szkodliwy dla zdrowia (podobno wręcz przeciwnie), wg KK grzeszny, rezygnacja, seks z nowym partnerem po rozwodzie - grzeszny, rezygnacja, ubezpłodniony stosunek małżeński w celu rozładowującym i więziotwórczym, nieszkodliwy, grzeszny, rezygnacja i inne. seksualność to sfera w której zachodzi największy rozdźwięk pomiędzy czynami, pragnieniami a wolą, seks wiąże się z przekazywaniem życia, a to z grzechem pierworodnym dlatego winien być obarczony obostrzeniami, jednocześnie z tego samego powodu seks jest tak uświęconą wysoką wieżą, że każde odstępstwo od wzorca kościelnego jest spadkiem z bardzo wysoka. Katolik jako rodzic, wychowawca, nauczyciel, doradca nie może bez względu na swoje osobiste przekonania promować postaw sprzecznych choćby jako doświadczony człowiek zdawał sobie sprawę, że dążenie do rygorystycznie wysoko zawieszonej poprzeczki może skutkować frustracją, poczuciem niespełnienia, tkwieniem w stanie mobilizacji, drażliwością, mniej satysfakcjonującym przeżywaniem mniejszych przyjemności dnia codziennego.