Przeraża mnie ładunek nienawiści zawarty w tytułowych słowach. Jak to tak? Świętokradcze to jest, nie godzi się z rozmysłem poprzez słowne gwałty stawiać świata do góry nogami. Wystarczy, że on sam się wywraca: dziś np. to nie przez nieurodzaj sąsiad na sąsiada łypie z wrogością, zazdrosny o każdą garść brakującego ziarna, tylko na odwrót: nadmiar zboża miesza polityczne szyki w najgorszym możliwym momencie.

Indolencja, oportunizm plus prywatny interesik na boczku to nie jest coś właściwego wyłącznie dla obecnej władzy. Historia zna tragiczne skutki złego odgórnego zarządzania zapasami ziarna. Mam osobliwą słabość do czytania o ciemnych zakamarkach francuskiej wersji niby-monarchicznego „dyryżyzmu” i silnego państwa. Znajdziemy tam np. umierających w mękach nieszczęśników z Pont Saint-Esprit w Langwedocji, którzy latem 1951 r. przeklinali chleb z zatrutej sporyszem mąki, którą...