Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Oto obietnica wypowiedziana w imieniu Boga przez Ezechiela: „Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju. (…) I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, zabiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was (…). Wtedy będziecie mieszkać w kraju, który dałem waszym przodkom, i będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem” (Ez 36, 23-28).
To obietnica dana Żydom w niewoli babilońskiej. Obietnica powrotu do domu – do Ziemi Obiecanej. Ale nie tylko. To także obietnica nowego ducha i nowego serca. Bóg, który leczy i naprawia – usuwa nie tylko objawy, ale również przyczyny dramatu. Nie mogą wejść do Ziemi Boga w duchu i z sercem, które nie są Boże. W Ziemi Boga nie można żyć inaczej, jak tylko w Bożym Duchu i z nowym sercem.
„Nowe serce” jest u Ezechiela nieco wcześniej nazwane również „jednym sercem” (zob. Ez 11, 19). Takiego właśnie – jednego – serca potrzebują, ponieważ przyczyną ich upadku i niewoli było serce podzielone: po śmierci Salomona stracili jedność – podzielili się na dwa państwa, rozdarte nawet w kulcie jedynego Boga. Potrzebują jednego serca, gdyż za gwarancję jedności nie wystarczą wyłącznie granice jednego, niepodzielonego państwa. Jedność nie może się sprowadzać wyłącznie do jedności zewnętrznych struktur i reguł. Jeśli ma być rzeczywista – musi sięgnąć poziomu serca. Tak było wtedy. I tak jest dzisiaj.
Wiemy, że Bóg – po 50 latach (edykt Cyrusa: 538 BC) – wypełnił daną obietnicę. Jako chrześcijanie wiemy również, że wszystkie obietnice Boże ostatecznie wypełniają się dopiero w Chrystusie. To w Nim wszystkie Boże obietnice są „Amen”.
W przypadku rozważanej obietnicy z Ezechiela widać to przepięknie – w rozmowie z Nikodemem Jezus formułuje zdecydowaną zasadę: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (J 3, 5). Naszą Ziemią Obiecaną jest Królestwo Boże – nie da się ani do niego wejść, ani w nim żyć inaczej, jak tylko mocą nowego – Bożego Ducha, który staje się w nas zasadą nowego Życia! Rodzimy się z Niego na mocy Jezusowej śmierci („Jeśli odejdę, poślę Go do was”), z samego środka wydarzeń Paschalnych („Tchnął na nich, i powiedział: Weźmijcie Ducha Świętego”).
Ci, którzy żyją w Duchu, otrzymują też jedno serce. Mówi o tym dosłownie tekst z Dziejów Apostolskich: „Jeden Duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne” (Dz 4, 32). ©
