Początek lat 90. Po kilkuletnim pobycie w Niemczech Dariusz Oko, rocznik 1960, wraca do Krakowa. Ma 32 lata, od siedmiu jest księdzem. Właśnie obronił doktorat z filozofii.

Mówią o nim wtedy: „świetnie zapowiadający się naukowiec”, „zdolny publicysta” (współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym”). A także: „entuzjasta idei”. Zaczyna pracować na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej.

– Na uczelni był to czas Tischnera, Życińskiego, Kłoczowskiego i kilkunastu innych, którzy byli tu jak rodzina – mówi prof. Aleksander Bobko, filozof, przyjaciel ks. Oko, dziś rektor Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Rok 2013. Ks. Oko przewodzi kampanią przeciwko „ideologii gender” oraz „homolobby”. Jego wypowiedzi zaskakują.
„Ci, co popierali marksizm, teraz popierają genderyzm, czyli neo-marksizm, z komunistów przemienili się w genderystów, co jest łatwe zewzględu na...