Od 16 lat borykamy się z wdrożeniem cywilizowanych procedur, pozwalających w miarę naszych możliwości stwierdzić, kto szkodził innym, a kto był ofiarą systemu. Nie pomogły doświadczenia związane z ujawnieniem "zasobów archiwalnych MSW" przez Antoniego Macierewicza w 1992 r., za bezsensowną uznano dotychczas obowiązującą ustawę lustracyjną wraz z instytucją Rzecznika Interesu Publicznego, Sądu Lustracyjnego i obowiązkiem składania przez osoby publiczne oświadczeń lustracyjnych. Wszystko po to, by w rok po objęciu władzy przez "prawdziwych" lustratorów, wyprodukować ustawę określoną przez prof. Zbigniewa Hołdę jako "niedobrą, niebezpieczną, wręcz szkodliwą". Trzeba zaiste dużo złej woli, by utrzymywać, że teraz są trudności, a 16 lat temu można było ustanowić bezproblemowo ustawę idealną.

Problem z nową ustawą w pierwszym rzędzie polega na tym, że przede...