Ciała leżały rozrzucone w promieniu kilkudziesięciu metrów wokół przystanku autobusowego – wzdłuż alejki, przy której mieszczą się sklepy i apteka. Tu starszy mężczyzna: wygląda, jakby spał. Obok kobieta z zakrytą twarzą, widać burzę czarnych włosów. Dalej spod plandeki wystaje noga obuta w młodzieżowy trampek. Jeszcze dalej – strzępy krwawych bandaży, ślady ratowania tych, którzy przeżyli. A obok – dowody rzeczowe zbrodni: szczątki rakiet typu „Grad”.

„Grad” to broń na swój sposób prymitywna, bo niekierowana. Nie da się powiedzieć, że ona trafia w coś niechcący – jej istota to pokrycie określonego obszaru, by zabić maksymalnie wielu z tych, co się na nim znajdują, i złamać psychicznie tych, którzy ujdą z życiem.

Salwa „Gradów” spadła na centrum Chersonia w południe 21 lutego mniej więcej w czasie, gdy w Moskwie Władimir Putin zbliżał się do końca przydługiego...