Otakich ludziach rzec by można, że są niechcianą, mroczną duszą towarzystwa. Wpadają w sam środek kawiarnianych pogaduszek, by zmącić ich niezobowiązującą atmosferę. Stawiają niewygodne pytania, uporczywie drążą ledwo muśnięte problemy, łapią za lekkomyślnie rzucone słowa - jakby za wszelką cenę chcieli przywrócić rozmowie utracony ciężar. Daniel, bohater "Zagubionych w miłości", najnowszego filmu Patrice’a Chéreau, przemykającego jeszcze przez nasze niemultipleksowe ekrany, jest właśnie kimś takim. Obcując z nim, czujemy się dokładnie tak samo zakłopotani jak jego filmowi znajomi z pubu - zepchnięci z wygodnych towarzyskich pozycji, postawieni pod ścianą, zmuszeni do natychmiastowej konfrontacji z czymś, od czego właśnie próbujemy uciec.

Twórca "Intymności" tym razem stara się wniknąć jeszcze głębiej w penetrowane dotychczas obszary. W głośnym filmie z 2001...