Piotr Śliwiński

Materiały autora

Długi cień Różewicza

Piotr Śliwiński, Michał Sowiński

PIOTR ŚLIWIŃSKI: Pozostawał sobą i zarazem odradzał się na nowo. Odrzucił konwencjonalne języki rozpaczy, potem długo był poetą niezgody na byle jak…

Dziecko, rozbrojenie słownika

Piotr Śliwiński

Po dzieciach pisze się sporo i różnie, lecz zawsze z odcieniem obojętności na poetyckość rozumianą jako inwestycja w poklask.

Ona odchodzi?

Piotr Śliwiński

„Baczność!” – słychać z prawa i z lewa; „nowych elit trzeba” – krzyczą jednym głosem.

Wstęp

Piotr Śliwiński

Pięć lat Poznańskiej Nagrody Literackiej to nie powód do świętowania, lecz do odczuwania małej satysfakcji – owszem.

Margines, przyczółek

Piotr Śliwiński

W poezji i krytyce nieomal od początku szukano alibi dla ekskluzywności wiersza, braku oczywistych zysków z jego istnienia.

Wiem, nie powiem

Piotr Śliwiński

Im kompletniejsza była kontrola władzy nad przekazem i językiem publicznym, tym bujniej rozwijało się polityczne, a może nawet historiozoficzne plotkarstwo.

Co z nią zrobić

Piotr Śliwiński

Co zrobić z literaturą, skoro jej potencjał bycia spektaklem ogranicza się do minimum, np. do afer na Facebooku?

Złe truchleje

Piotr Śliwiński

Święta: poszukiwanie jasnej plamki w sobie. Może gdzieś jest ten powidok dziecięcej czułości, bez którego święta to tylko handel, lepsze jedzenie, więcej snu.

I pojechał do Zabrza

Piotr Śliwiński

Muszę powiedzieć „sklepowiczom”, a jest ich legion, że prostactwo nie jest wyzwaniem rzuconym poprawności politycznej, lecz po prostu prostactwem.

Dialog wewnętrzny

Piotr Śliwiński

Sceptyk. „A więc czyja władza, tego kultura”. Tak stwierdził gorzko – raczej stwierdził, niż zapytał – starszy pan podczas poznańskiego spotkania z ks. Adamem.

O potrzebie niewidzialności

Piotr Śliwiński

Minął już czas, kiedy ludzie wynosili się w Bieszczady, żeby zejść z oczu dużym miastom i stadnym ambicjom.

Nie ma dramatu

Piotr Śliwiński

Rada Wydziału, głosujemy awanse i nagrody, honory i pieniądze, jednak esemes od Grzegorza z przypomnieniem o felietonie raptownie burzy błogi spokój. Pomyliłem…