Zbliżało się żydowskie święto Paschy i Jezus udał się do Jerozolimy. Na dziedzińcu świątyni napotkał sprzedawców wołów, owiec i gołębi oraz tych, którzy prowadzili wymianę pieniędzy. Wówczas splótł bicz ze sznurów i przepędził wszystkich z terenu świątyni, również owce i woły. Rozrzucił pieniądze tych, którzy je wymieniali, a ich stoły powywracał. Sprzedawcom gołębi zaś nakazał: »Zabierzcie stąd to wszystko i nie róbcie targowiska z domu mego Ojca!«”. Handel w cieniu świątyni przed świętami szedł w najlepsze, toć przecie dla sprzedawców ówczesnych dewocjonaliów czas żniw. I naraz przychodzi ktoś, jakiś niby rabin, bo „czy może być coś dobrego z Nazaretu?”. Owszem, sławny, ale chyba przez niedopatrzenie, skoro dopuszcza się takiego bezbożnictwa. Dzisiaj, powiedzielibyśmy, obraża uczucia religijne, zwłaszcza ludzi poważanych i pobożnych bankierów, którzy zarabiali na wymianie obcej,...