Pytania są niezręczne, bowiem w oficjalnych wypowiedziach Polacy i Żydzi, którzy biorą udział w przemarszu pomiędzy obozami Auschwitz i Birkenau, podkreślają, że wspólny marsz ma wymiar symboliczny i trudno przecenić jego wartość. To prawda. Pomieszanie flag żydowskich i polskich w kwietniowym pejzażu oświęcimskich przedmieść stało się zjawiskiem naturalnym i nie wywołuje już takich emocji jak dziesięć lat temu. Marsz spowszedniał i nie przyciąga tłumu gapiów. Nieprzychylnych reakcji brak. Chłopaki z pobliskich osiedli, te, co stały na szeroko rozstawionych nogach i z rękami założonymi na piersiach, nie przychodzą popatrzeć z drwiącym uśmiechem, w tym roku zniknęły też szarfy odgradzające maszerujących od reszty miasta. Tak, właściciele sklepów nadal­ przerywają zajęcia i wychodzą rzucić okiem, malarze siadają w cieniu i wyciągają papierosy. Ale w ich oczach nie ma dawnego...