Edith Piaf nie ma szczęścia do filmowych biografów. Claude Lelouch przed z górą 20 laty stworzył nieudany melodramat "Edith i Marcel" o miłości piosenkarki do boksera Marcela Cerdana, dziś w ślady Leloucha wyruszył Olivier Dahan. Reżyser zarzekał się w wywiadach, że jego film nie miał być biografią lecz filmem o sztuce, o żywocie artysty i tym, co sprawia, że się artystą zostaje bądź nie. Dlaczego więc w swej opowieści ożywił jedną z największych gwiazd francuskiej piosenki? Byłby aż tak cyniczny, by Piaf potraktować jako świecidełko, które przyciągnie do kin miłośników jej twórczości? Nie sądzę, nie mniej jednak jego dzieło nie mówi o sztuce lecz o Piaf właśnie.

Choć nie jest też biografią. Opowiadając o życiu piosenkarki, reżyser wybiera zeń jedynie kilka najbardziej bolesnych momentów. Pokazuje, jak matka porzuca małą dziewczynkę, jak ta następnie trafia...