Instytucja nowożytnego państwa od początku miała na celu ochronę jednostki przed zagrożeniem zarówno z zewnątrz, jak i ze strony innych obywateli. Ale definicja jednostki jako podmiotu politycznego, jak również katalog przysługujących jej praw i wolności, ewoluowały przez setki lat. Podczas gdy w XVII wieku zadaniem państwa było zapewnienie bezpieczeństwa oraz praw politycznych monarchy, szlachty oraz arystokracji, to od rewolucji francuskiej ochrona ta stopniowo rozciągana jest na nowe grupy (chłopi, robotnicy, kobiety, dzieci, mniejszości etniczne i seksualne etc.) oraz kolejne obszary życia (prawa społeczno-ekonomiczne).

Ewolucja ta wprowadziła dodatkową logikę – poza możliwością stosowania przymusu w celu zapewnienia obywatelom bezpieczeństwa, państwo zaczęło kierować się zasadą sprawiedliwości. Można ją tłumaczyć jako zapewnienie równości obywateli wobec prawa i troskę,...