Gdy Samuel przybył i zobaczył, że ofiarę całopalną król już złożył, rzekł: Głupio zrobiłeś, nie zachowałeś przykazania Boga i dlatego królestwo twoje nie ostoi się i Pan już znalazł męża wedle serca swego, „aby był wodzem nad ludem jego” (1 Sm 13, 13). Mimo to Bóg dał zwycięstwo Izraelowi, a Saul mógł słusznie uchodzić za wybitnego hetmana.

Najgorsze spotkało Saula na wojnie z Amalekitami. Wydał ją Saul na żądanie proroka. Żądał, by wytracić wszystkich z tego ludu, a wszystko, co do nich należało, miało być przeklęte „od małego aż do ssącego, od wołu do owcy, od wielbłąda do kozy”. Amalek był wrogiem Izraela od czasu, gdy ten wychodził z Egiptu, i pozostał wrogiem aż do dzisiaj. Jego imię jest symbolem niemal kosmicznego zła i wiecznej wrogości wobec ludu wybranego. Niemcy w czasie wojny byli nazywani w warszawskim getcie nowymi Amalekitami. To samo ortodoksyjni Żydzi mówią...