W 2002 r. podczas ceremonii rozdania Oscarów triumfował „Piękny umysł” – biografia chorego na schizofrenię genialnego matematyka, Johna Nasha. „Gosford Park” Roberta Altmana musiał wtedy zadowolić się jedną statuetką – za najlepszy scenariusz oryginalny. Dla jej zdobywcy, Brytyjczyka Juliana Fellowesa, nagroda oznaczała przełom w długiej, niespecjalnie spektakularnej karierze aktora drugiego i trzeciego planu. Dzięki „Gosford Park” Fellowes dostał po pięćdziesiątce szansę na drugą karierę: scenarzysty, pisarza i producenta telewizyjnego.

Wykorzystał ją najlepiej jak mógł. Za „Gosford Park” poszły powieści, filmowe i telewizyjne scenariusze, pieniądze i miejsce w Izbie Lordów. Największym sukcesem Fellowesa było bez wątpienia „Downton Abbey” – historia arystokratycznej rodziny Crawleyów, posiadaczy tytułu hrabiów Grantham, zamieszkującej tytułową posiadłość. Na razie powstało...