Jedliśmy placki ziemniaczane, pączki i dawaliśmy sobie małe prezenty. Śpiewaliśmy pieśń „Skało zbawienia” – wszystko dla uczczenia wydarzeń z 25. dnia miesiąca Kislew w 164 r. p.n.e., kiedy oddziały dowodzone przez Judę Machabeusza wkroczyły do świątyni, oczyściły ją z obcych bożków i na powrót poświęciły kultowi Boga Jedynego: „Dokładnie w tym samym czasie i tego samego dnia, którego poganie go [ołtarz] zbezcześcili, został on na nowo poświęcony przy śpiewie pieśni i grze na cytrach, harfach i cymbałach. Cały lud upadł na twarz, oddał pokłon i aż pod niebo wysławiał Tego, który im zesłał takie szczęście. Przez osiem dni obchodzili poświęcenie ołtarza, a przy tym pełni radości składali całopalenia, ofiary pojednania i uwielbienia” (1 Mch 4, 54-56).

Uroczystość na cześć zwycięstwa Machabeuszy szybko zyskała nazwę Chanuka („poświęcenie”) i podobnie jak Sukkot czy Pesach...