Krzycząc domagał się sprawiedliwości. Żądał wyjaśnień. Nie godził się brać na siebie win niezawinionych. Pokora nie oznaczała uniżoności i ślepego posłuszeństwa. Wiemy skądinąd, że nie tylko Hiob pośród biblijnych bohaterów oskarżał Wiekuistego. Wyraźny przykład takiej postawy znajdziemy w pieśniach proroka Habakuka. Powiada się, że imię to pochodzi od słowa „borykać, mocować się”, a jak zwykle imię ma coś wspólnego z przesłaniem Księgi. Chodzi więc o mocowanie się z trudnymi pytaniami. Najważniejsze z nich dotyczy kwestii zła. Jeśli Bóg jest dobry, to skąd wzięło się zło na świecie, zło triumfujące i nieskończone. Habakuk odwraca zwykłą sytuację proroka: to nie Bóg inicjuje dialog, ale na odwrót, to człowiek stawia pytania, bolejąc nad cierpieniem i niesprawiedliwością. Domaga się wyjaśnień.
Dokądże, Panie, wzywać Cię będę –
A Ty nie wysłuchujesz? ...