Zawiść zżera nas od wewnątrz. Jest ona bowiem nie tylko wadą, ale i nieszczęściem, człowiek zawistny jest nieszczęśliwy: nie potrafi się cieszyć życiem, gdyż nie potrafi się cieszyć tym, co ma, skoro - w jego ocenie - inny ma więcej lub wiedzie mu się lepiej. Zawistnik ponadto nie jest w gruncie rzeczy zainteresowany tym, co ma. Nie jest zainteresowany samym sobą czy też swoimi najbliższymi. Patrzy wokół i interesuje się tylko tymi, którym się wiedzie lepiej. I nawet jeżeli uda mu się osiągnąć to, co ma za przedmiot swojej zawiści, nie ucieszy się, lecz znajdzie sobie kogoś innego, by owo uczucie nie zgasło.

Z zawistników wyrastają niedobrzy ludzie, a czasem nawet rewolucjoniści, bo rewolucja od fazy ustanawiania wolności niemal zawsze przechodzi do fazy walki o iluzoryczną równość społeczną (czyli de facto materialną) i zawistnicy właśnie zgłaszają znane...