Przepiękny album - i, co trzeba od razu powiedzieć, nie jest to płyta uzupełniająca; jeśli już, to staje się dopełnieniem (gdyby Norwid pisał o Dylanie). Ósmy tom bootlegowej serii Dylana, podobnie jak poprzednie, posiada własną, wysoką wartość estetyczną, aczkolwiek zawiera również alternatywne wersje utworów z trzech tytułów wydanych (wraz z innymi) w ostatnich kilkunastu latach, kompozycje, z których na tamtych płytach zrezygnowano, poza tym inedita, nagrania koncertowe i nowe piosenki ze ścieżek filmowych.

Niektóre spośród wariantów przewyższają wręcz wersje wybrane do oryginalnych albumów. "Someday Baby", jak wiele innych piosenek, płynie i powstaje stopniowo, spokojnie, trochę jakby w bezczasie. Głos Dylana snuje kolejną historię, za którą podąża zatrzymany (kontroluję ten oksymoron) słuchacz, kilka gitar używanych jest nader oszczędnie, dla zaznaczenia...