Jezus wracając „do Nazaretu, gdzie się wychował”, naucza w synagogach, za co „był wychwalany przez wszystkich”, pisze Łukasz Ewangelista. W szabat poszedł do synagogi. Chcąc Go uhonorować, jako sławnego rodaka, poproszono Go o odczytanie fragmentu ze zwoju proroka Izajasza. Gdy go rozwinął, znalazł miejsce, gdzie było napisane: „Duch Pana nade mną, bo mnie namaścił, abym ubogim głosił dobrą nowinę. Posłał mnie, abym ogłosił więźniom wyzwolenie, a niewidomym przejrzenie, abym zniewolonych uczynił wolnymi, abym ogłosił rok łaski od Pana”. Oczekiwano, że jak każdy rabin, da komentarz do odczytanego tekstu. A tymczasem Jezus ogłosił, że oto teraz proroctwo wygłoszone wieki temu spełnia się na ich oczach: „Dziś wypełniło się Pismo, które słyszeliście”.

Na razie „wszyscy przytakiwali Mu i dziwili się słowom łaski, które wypowiadał”. Jednak jakaś część uczestników nabożeństwa tę...