Niech bilans strat czynią w pierwszym rzędzie działy piszące o teatrze, filmie, performensie, w tych bowiem sprawach Piotr przez lata dodawał nowe strony swoim osobnym charakterem pisma. Jest wszakże powód, żeby kirem przystroił się również kącik kulinarny, gdziekolwiek w prasie ktoś dywaguje o gotowaniu i gastronomii. Bo czyni to polszczyzną w dużym stopniu okiełznaną przez Piotra. On był naszym Rejem, pierwszy po przełomie III RP pokazał, jak język giętki, lecz poddany rygorom literackiej formy, może oddać sprawiedliwość doświadczeniom jedzeniowym. A działo się to właśnie wtedy, gdy wygłodniały naród powoli nabywał nowe doświadczenia, zdumiony, że w wietnamskiej budce przy placu Konstytucji kurczak może mieć aż pięć smaków. Myśląc dialektycznie, można powiedzieć, że dzieje polskiej konsumpcji wymyśliły sobie Bikonta, by w lustrze jego prozy się przejrzeć, choć jednocześnie to...