No i po wszystkim. „Projekt P”, trzyletni cykl zamówień kompozytorskich dla Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, zrealizowany pod opieką kuratorską Jana Topolskiego, zaowocował sześcioma godzinnymi utworami scenicznymi sześciorga kompozytorów młodego i średniego pokolenia, wystawionymi przez wschodzące, a czasem już w pełni uznane gwiazdy polskiej reżyserii i scenografii. „To wydarzenie bez precedensu na skalę europejską” – czytamy na stronie Teatru.
Bałamutne to stwierdzenie. Opera współczesna jest niezbywalnym elementem repertuaru większości szanujących się scen w Europie, przynajmniej w Beneluksie, we Francji, na Wyspach Brytyjskich i w krajach niemieckiego obszaru językowego. Żywot dobrze przyjętych dzieł nie kończy się po kilku spektaklach: opery wędrują po świecie, prezentowane wciąż w nowych inscenizacjach i obsadach. W Polsce dziwi ostrożność – czy nawet niechęć – z jaką...