Poszerzenie mapy
Poszerzenie mapy

Potężny tom przynosi świadectwo podwójne. Warstwę pierwszą stanowią zawarte w nim relacje niedoszłych ofiar bądź świadków Zagłady na wschodzie. To – jak pisze w słowie wstępnym prof. Marian Turski – „zetknięcie z ludźmi, którzy jeszcze wczoraj mieli być rozstrzelani lub potopieni”. Pomysł dokumentowania zbrodni przeciwko narodowi żydowskiemu wysunął Albert Einstein, podjął go Żydowski Komitet Antyfaszystowski w ZSRR, redakcję „Księgi” powierzono Erenburgowi i Grossmanowi – znanym już pisarzom i korespondentom wojennym. Erenburg uważał, że do „Księgi” powinny wejść „nie akty oskarżenia, nie protokoły, lecz żywe relacje mające plastycznie uwidocznić cały wymiar tragedii”. Tak się też stało – ale „Czarna Księga” w pełnym kształcie wydana została dopiero… w 1993 r. w Wilnie, na podstawie odbitek korektorskich rozsypanego w 1948 r. składu.
I to jest warstwa druga tego świadectwa:...
Dodaj komentarz
Chcesz czytać więcej?
Wykup dostęp »
Załóż bezpłatne konto i zaloguj się, a będziesz mógł za darmo czytać 6 tekstów miesięcznie!
Wybierz dogodną opcję dostępu płatnego – abonament miesięczny, roczny lub płatność za pojedynczy artykuł.
Tygodnik Powszechny - weź, czytaj!
Więcej informacji: najczęściej zadawane pytania »
Usługodawca nie ponosi odpowiedzialności za treści zamieszczane przez Użytkowników w ramach komentarzy do Materiałów udostępnianych przez Usługodawcę.
Zapoznaj się z Regułami forum
Jeśli widzisz komentarz naruszający prawo lub dobre obyczaje, zgłoś go klikając w link "Zgłoś naruszenie" pod komentarzem.
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]