„Jak w potrząsanym sicie pozostają śmieci, tak ułomność człowieka w jego mowie. Jak naczynia gliniane wypala się w ogniu, tak człowiek się sprawdza poprzez myślenie. Troskę o drzewo poznaje się po jego owocach, a po mądrym rozumowaniu – serce człowieka. Nie chwal człowieka, zanim się wypowie, bo sprawdzianem ludzi jest ich mowa”.

Ten sam wątek podjął Jezus: „Dobry człowiek z dobrego skarbca swojego serca wydobywa dobro, a zły ze złego skarbca wydobywa zło. Jego usta mówią przecież to, czym jest przepełnione serce”.

Człowiek jednak tak potrafi przecedzić wszelkie informacje, że słyszy tylko to, co mu odpowiada. Jeśli tylko może sobie na to pozwolić, to gwałtownie, jeśli nie, to po cichu odrzuca obce mu podejście do spraw życia i śmierci, ale też odrzuca człowieka, który głosi takie niedorzeczności. Zawsze też na podorędziu mamy argument nie do zbicia: „Bo ja tak myślę!...