Najgorzej jest w piątek po południu. Trwa to w zasadzie do nocy, czasem do po dziesiątej. Zaczynają już wtedy, żebyzdążyć do soboty wieczór. Nie ma od tego ryku we wsi ucieczki, nawet w polach. Wszystko cichnie dopiero gdzieś w lesie. Można przycupnąć na pniu i powoli odróżniać dźwięki.

Pół biedy ci z kosiarkami ze zbiornikami na trawę albo z tymi pyci-traktorkami za parę koła, które ostatnio, jak widzę, najchętniej powożą kobiety. Najgorsze, bo głośne jak nieszczęście, są te ręczne. Na oko widać, że to mało efektywne, ale jak kret ojcowiznę podziurawi, ta na kółkach nie podoła.

W sobotę zaczynają już od siódmej, a czasem i od szóstej rano. Są wszędzie, prawie na każdym podwórku. Wyglądają w tych okularach ochronnych jak saperzy. Nawet czasem coś wybuchnie, jeśli trawa przerosła ambicje właściciela i skryła jakąś nagrzaną, plastikową butelczynę. Poruszają się też wolno...