Izabela, parafianka z diecezji biel­sko-żywieckiej: „Bo często czuję dysonans między słowami Chrystusa w Ewangelii a działaniami Kościoła w Polsce. Chcę zrozumieć, jakie są tego przyczyny i co można zrobić, żeby to zmienić”.

Janek z Warszawy: „Bo chciałbym, żeby mój Kościół był w stanie odpowiadać na wyzwania, przed jakimi staje współczesny człowiek, w duchu miłości, zrozumienia i tolerancji”.

Basia z Wrocławia (od lat łączy działalność w Kościele z działalnością społeczną): „Ponieważ chcę, aby Kościół mówił do ludzi i o ludziach. I żeby zaczął słuchać”.

Andrzej, student prawa: „Bo Kościół skrzywdził i wciąż krzywdzi wiele bliskich mi osób. A jako chrześcijanin uważam, że powinien być symbolem miłosierdzia”.

Maja: „Bo chcę zrobić wszystko, co w mojej mocy, użyć każdego daru, który dostałam od Boga Ojca, Boga Matki, Ducha Świętego, aby moje dzieci mogły żyć...