„W marcu trzeba je wysiać do ­doniczek, po trzy, cztery nasionka do każdej. Jedni mówią, żeby wcześniej moczyć, to szybciej wzejdą. Ale ja nie moczę. Mam w ogrodzie namiot z folii i tam je rozsadzam. Podlewać trzeba, bo lubią wodę”.

Zakonnik sypie do woreczka garść czarnych kulek – nasion czy owoców, nie wiem. Ma ich pod biurkiem dwa pełne wiadra. Łzawnica hiobowa, zwana też ogrodową albo jerozolimskim prosem, to trawa mało w Polsce popularna, ale w krajach azjatyckich traktowana jest jak zboże – z jej ziaren, po wymłóceniu, przyrządza się zupy, kleiki albo piwo. W medycynie wschodniej używa się jej do leczenia chorób układu pokarmowego, ale dobrze też wpływa na kości, włosy i skórę oraz łagodzi ból. Ziarna ma twarde, w kształcie łez. Wszędzie, gdzie się ją uprawia, wykorzystuje się je do produkcji biżuterii. Brat Józef robi z nich różańce.

O tym, jak zakonnicy w...