Wyobraźmy sobie takie zdarzenie. Lasy wyschnięte po wielu tygodniach temperatur przewyższających 34oC tylko czekają na przypadkową iskrę spod kół hamującego pociągu czy niedogaszone ognisko.

Zaczyna się niepozornie, w paru miejscach kraju pojawiają się niewielkie skupiska ognia. Wraz z silnie wiejącym wiatrem ogień rozprzestrzenia się tak szybko, że brygady strażaków mogą tylko ewakuować ludność i chronić posesje przed zniszczeniem. Pożary rozprzestrzeniają się szybko, pochłaniając korony drzew i wędrując z prędkością nawet 60 km/h. W ciągu paru miesięcy doszczętnie płoną mazurskie i warmińskie lasy, mazowieckie dęby i tatrzańskie świerki. Z dymem idą Bieszczady, Karkonosze i całe Beskidy. Zanim nadejdą jesienne deszcze, 89 500 km2 polskich lasów przestaje istnieć.

Nierealne i nierzeczywiste?

A jednak....