Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Niższy wiek emerytalny ze względu na wyjątkową rolę kobiet dla funkcjonowania społeczeństwa (…) jest ich przywilejem, a nie dyskryminacją” – oświadczył szef Solidarności Piotr Duda, a wicepremier Mateusz Morawiecki nazwał nawet nowy próg emerytalny „nagrodą” dla kobiet.
Odnieśli się do zastrzeżeń Komisji Europejskiej do ustawy o sądach powszechnych, w której zapisano zróżnicowany wiek emerytalny sędziów, ale też do wprowadzonego w 2016 r. obniżenia tego wieku w ogóle (dla mężczyzn do 65. roku życia, dla kobiet – do 60.) – wedle urzędników Komisji dyskryminującego. W odpowiedzi usłyszeliśmy głównie jeden dodatkowy argument: że nowy próg to możliwość zawodowego spoczynku, a nie jego nakaz.
Ale z tym argumentem jest kłopot: nie wiemy, czy rynek pracy za lat 10, 20 nie będzie wypychał kobiet 60 plus z zawodowego obiegu. Nie wiemy też, jak wiele z nich uzna wyznaczoną przez państwo cezurę za wiążącą, mając do tego państwa – słuszne czy nie – pretensje, że świadczenie jest głodowe. Że takie w wielu przypadkach będzie, wiemy już dziś. Kobiety zarabiają mniej, płacą więc też statystycznie niższe składki i będą miały krótszy okres składkowy. Poza tym żyją dłużej, a wysokość emerytury jest ustalana również wedle tego kryterium.
Przywilej, którego rządzący politycy bronią dziś przed KE, okaże się dla polskich kobiet przywilejem biedy.©℗
