Również François Ozon pozostaje wierny swojej słabości do dawnego amerykańskiego kina. "Angel", ostatni film francuskiego reżysera, jest kolejną próbą dotknięcia płynnej granicy dzielącej świat rzeczywistości od literackiej fikcji (tu przypomnieć trzeba film "Basen"). Historia młodziutkiej pisarki brytyjskiej z początku XX w., która zatraca się do granic obłędu w seryjnej produkcji popularnych romansów, osadzona została w sztafażu epickiego widowiska - na wzór tych, które kręcono w Hollywoodzie w wystawnych dekoracjach studyjnych, w złotych latach Technicoloru. "Angel" to film opar­ty na bajecznej, uwodzącej zmysły inscenizacji. Ale czy tylko?

Tytułowa bohaterka, irytująco bezczelna i chorobliwie ambitna córka sklepikarki, która z dnia na dzień zdobywa sukcesy nieproporcjonalne do swego talentu i przymiotów ducha, kojarzy się nieuchronnie z dzisiejszymi...