W tym szczególnym języku kryje się doświadczenie społeczeństwa wiejskiego, agrarnego, które - nie doznając ani głębszego działania chrystianizmu z jego linearnym rozumieniem czasu, ani też wpływów nowoczesności z jej racjonalizmem - pozostało we władaniu świadomości archaicznej, poddanej wierze w cykliczny obieg dni i godzin, lat i miesięcy, tak jak dzieje się to w naturze. Przy takim podejściu natura zdaje się określać bieg historii, porządek zdarzeń. Tym samym natura staje się przedmiotem rozmaitych operacji ideowych czy, szerzej, kulturowych, poprzez które jednakże - mniej lub bardziej niejawnie - podlega zawłaszczeniu, "wyistacza się". Dotyczy to w szczególności, choć nie tylko, zimy.

Chcę napisać o sprawie prostej, a nieobecnej dziś w naszej myśli. O tym, że Boże Narodzenie czy karnawał niosą w sobie, pod osłoną świątecznej feerii, pewną tajemnicę zimy,...