Z określeniem, czym jest alpinizm, zawsze był problem. Nawet wtedy, gdy w góry zawitały igrzyska (wyścig o “koronę" Himalajów między Reinholdem Messnerem a Jerzym Kukuczką).

- Widzowie są tu post factum. Alpinizm nie został, jak np. jazda na nartach, “uboiskowiony". Nie daje szansy awansu dla niższych klas społecznych czy mniejszości narodowych. Nieprzypadkowo w składach amerykańskich drużyn baseballowych z lat 20. czy 30. było wiele polskich nazwisk, a w reprezentacji futbolowej Francji gra tylu czarnoskórych i magrebiańczyków - ocenia prof. Andrzej Paczkowski, historyk, wspinacz tatrzański i alpejski, wieloletni prezes Polskiego Związku Alpinizmu.

Chodzeniu po górach zawsze towarzyszyły bardziej subtelne motywacje. Silny był czynnik przygodowo--estetyczny. Element rywalizacji sportowej, zyskujący z czasem na znaczeniu, był raczej wytworem...