Od tego, jak ojcowie wychowają synów i jak synowie odnajdą się w dziedzictwie rodziców, zależy trwałość nauk, których Pan udzielił ludziom. Dlatego cała Księga Rodzaju jest historią rodzin edukujących swoich potomków tak, by o nich dbał Stwórca i by przekazywali tradycję.

Pierwsza była rodzina Noego i synowie: Szem, Jafet i Ham. Każde imię w Torze ma swoje znaczenie i ono wyznacza przeznaczenie. Szem oznacza „imię”. Pośród bogobojnych Żydów nie używa się innego określenia na greckie słowo „Bóg”, jak właśnie „Imię”. Słowo to może też oznaczać „znany”, „szanowany”. Jafet wiąże się z pięknem i otwartością, a Ham wywodzi się od słowa „gorący”, „ciepły”. Nie wiemy, co Noe myślał, nadając takie imiona potomkom. Wiemy, kim byli i jakie otrzymali od ojca błogosławieństwa.

Noe posadził winnicę. Z winogron zrobił wino. No i upił się, i padł na ziemię w swoim namiocie. Zobaczył go...