Oto na przykład wiersz zatytułowany „Poeta”:

poeta idzie do sklepu / poeta pisze: / olej sól mąka gazeta
poeta pisze / bo poeta nie pamięta

No tak, czytam i widzę siebie z nieśmiertelną karteczką z zakupami. Wystarczy, że pozycji jest więcej niż trzy, a ja na wszelki wypadek robię listę. Poeta pamięta? Okazuje się, że nie bardzo. Jak każdy, cierpi na zaniki pamięci, bywa zdezorientowany, gubi się w najprostszych sytuacjach. Poezja nie ma już siły dźwigać na sobie tylu obowiązków, ile kiedyś. Ale może wpłynąć na nasz sposób patrzenia, pomóc nam dostrzec coś, czego na co dzień nie dostrzegamy. Choćby humorystyczny potencjał sytuacji, które się nam przytrafiają.

Krótki wiersz jest jak mem – albo raczej mem jest jak krótki wiersz, w którym zapisano nietuzinkową myśl czy zabawne zdarzenie. Jak w „Postrzyżynach”:

dziś fryzjer / pomylił...