Pod koniec lat 90. holenderska organizacja charytatywna Internationaal Christelijk Steunfonds starała się wykorzystać ograniczony budżet, by jak najskuteczniej pomóc dzieciom z ubogich regionów Kenii. W ramach pilotażowego programu wybrane losowo szkoły wyposażono w podręczniki, dofinansowano też obowiązkowe w Kenii mundurki.

Niestety, gdy po pewnym czasie wyniki wspieranych dzieci porównano z tymi osiąganymi w pozostałych szkołach, okazało się, że program nie przyniósł istotnych korzyści. Przeprowadzone na miejscu badania sugerowały, że problemem był język podręczników (angielski), trudności wielu dzieci z czytaniem oraz inne drobne czynniki, z powodu których pozornie dobry program okazał się niewypałem.

Holendrzy nie poddali się i w następnych latach wyposażyli grupę kenijskich szkół w atrakcyjne wizualne pomoce do nauki przedmiotów ścisłych. Służyły nauczycielom do...