Ze strony szefa rządu nie było ani zachęt do pozostania w partii, ani namawiania Gowina do startu w wyborach o przywództwo w PO. Premier mówił potem na konferencji, że patrzył w oczy odwoływanego ministra i miał wrażenie, że Gowin jest zupełnie gdzie indziej.
Te same wrażenia były po drugiej stronie stołu.
– Gowin patrzył w oczy Tuska i widział w nich niewypowiedziane głośno pytanie: „I co ty, kurde, kombinujesz, człowieku?” – relacjonuje jeden z konserwatystów z PO.
Z kręgów bliskich premierowi usłyszałem, że dymisja Gowina była przesądzona od wielu tygodni.
– Tusk ma w sobie sportową złość. Wiedzą to wszyscy, którzy go dobrze znają. Realnie poirytowało go stwierdzenie Gowina, że nie może startować w wyborach wewnętrznych w PO, bo jest ministrem. Kiedy Jarek powiedział to po raz pierwszy, dostał sygnał: „Nie rób tego, bo wylecisz”. Ale się nie powstrzymał:...