Według danych WHO rocznie ponad 800 tys. osób ginie śmiercią samobójczą, a ponad 20 razy więcej podejmuje próby targnięcia się na swoje życie. W Polsce, pomimo wysokiego wskaźnika religijności, problem także występuje. W 2021 r. śmiercią samobójczą zginęło 5201 rodaków: 4413 mężczyzn i 782 kobiety. Przed pandemią wskaźnik samobójstw w Polsce wyniósł 11,7 na 100 tys. mieszkańców i był wyższy od średniej Unii Europejskiej – 10,13 (dane Eurostatu). Samobójstwo jest złożonym zjawiskiem – z wieloma czynnikami ryzyka – dlatego nie ma jednego rozwiązania, które skutecznie zapobiegałoby tej dramatycznej decyzji. Wiadomo jednak, że czynnikami chroniącymi przed samobójstwem są poczucie sensu życia i przynależności społecznej oraz dostęp do opieki zdrowotnej.

Łódzkie duszpasterstwo nie tylko spełnia profesjonalne standardy pomocy opartej na prewencji i postwencji, ale jest wyczulone na społeczne i religijne stereotypy dotyczące samobójstwa i samobójców. To bardzo dużo w kontekście ostracyzmu, jaki dominuje w tej sprawie, także we wspólnocie Kościoła. Pomoc udzielana w tym duszpasterstwie nie wyklucza ani nie potępia, skierowana jest do wierzących i niewierzących, czerpie zasoby z wiedzy i wiary. I jest „polowym szpitalem” dla wszystkich zranionych i/bądź złamanych przez życie.