Pierwszy raz w dziejach III RP szef resortu kultury jest zarazem wicepremierem, choć już poprzednim ministrom – poczynając od Waldemara Dąbrowskiego przez Kazimierza Michała Ujazdowskiego i Bogdana Zdrojewskiego po Małgorzatę Omilanowską – udało się przywrócić rangę samego ministerstwa i zwiększyć środki przeznaczone na kulturę. Nie oznacza to, że nie było problemów: poprzednicy Piotra Glińskiego nie zreformowali mediów publicznych, narastała też dysproporcja między nakładami na budynki i na działalność samych instytucji. Nie powstało prawo regulujące rynek wydawniczy. Nierozwiązane zostały problemy reprywatyzacji (także dóbr kultury), niskich płac czy ubezpieczeń społecznych twórców.

Lista priorytetów ministra była jednak inna. Zaledwie kilka miesięcy wystarczyło PiS-owi, by upartyjnić media publiczne w stopniu dotąd niespotykanym. Z funkcji dyrektora Instytutu Książki...