Po internecie krąży obrazek przedstawiający dwie rozmawiające kobiety. Jedna mówi: „Mój były jest kato-nacjonalistą”. Druga pyta: „A na czym to polega?”. Na co pierwsza: „Mówi, że wyznaje katolicyzm, ale bez tych wszystkich chrześcijańskich bredni”.

Brzmi to absurdalnie, ale zawiera ziarno istotnej prawdy. Chrześcijaństwo i nacjonalizm to bowiem – wbrew zapewnieniom polskich nacjonalistów, np. Deklaracji Ideowej ONR, która chce opierać treść kluczowych dla siebie pojęć „na doktrynie Chrześcijaństwa jako religii objawionej”, albo wzorcowym dla Obozu Wielkiej Polski ideom Jędrzeja Giertycha – postawy się wykluczające.