Odkąd człek z grubsza odróżnił się od małpy, od razu począł się imać różnych teorii, rzekomo od A do Z wyjaśniających, na jakich zasadach działa świat. Jak by ichmądrze nie nazywać i uczenie nie uzasadniać – ideologie są jak desperacka próba otwarcia wszystkich drzwi jednym wyszczerbionym kluczem. Powiedzieć, że ideologia zaślepia – to nic nie powiedzieć, drogi Piołunie. Do czegóż przyrównać ludzką istotę ideologicznie zainfekowaną? Wyobraź sobie człeka, który zakłada na głowę metalowe wiadro, idzie zwiedzać Luwr, po kilku godzinach wychodzi i oświadcza, że tak nudnego muzeum w życiu nie widział.

Ideologia ma w sobie coś par excellence diabelskiego. Z reguły rodzi się z dobrych, a nie złych chęci. Ziarnem jest gorliwa troska, by zaradzić biedom i niedostatkom tego świata; ziemski padół uczynić ciut lepszym i sprawiedliwszym. Zresztą – diagnoza wstępna nieraz bywa...