Piliśmy piwo z moją amerykańską przyjaciółką. I ona, jak zawsze przy drugiej szklance, podnosi czarną główkę i pyta z lekka niepewnym głosem: "O co tu chodzi, z tą Polską, z tymi Polakami, o co chodzi z tym piciem?". Na to ja, podnosząc szklankę, mówię tak: "Popatrz, co ja teraz powiem? Powiem oczywiście »Na zdrowie!«. I co to będzie znaczyć? Oczywiście może znaczyć (i znaczy), że życzę ci wszystkiego najlepszego, a jako że z rzeczy najlepszych najlepsze jest zdrowie, to zrozumiałe, że moje życzenia są najlepsze z możliwych i dlatego Polacy tyle piją, bo dbają bardzo o zdrowie, za kołnierz nie wylewają, bo przecież gdyby wylewali, to by nie mieli okazji sobie życzyć zdrowia, a że Polacy to naród w magię wierzący, to jak nie powiedzą, to nie będą mieli. A że Polacy to także naród interesowny, to każdy Polak wie, że jak nie będzie życzył drugiemu Polakowi zdrowia, to tamten mu nie odżyczy, a wtedy klops, zostać tak bez użyczonego przez innych zdrowia. No więc dlatego wszyscy piją: żeby zdrowsi byli, żeby zdrówko zajaśniało nad naszym życiem, bo zdrowie - rzecz, jak wiadomo, najważniejsza. Jak się więc będzie ludziom życzyć zdrowia, to i oni pożyczą, pożyczą kawałek własnego zdrowia i jakoś się przeżyje".