Nie kanonik, nie prałat, nie profesor, lecz przecież ważniejszy wtedy dla nas od jakiegokolwiek biskupa. Jak potoczyłoby się jego życie, gdyby miesiąc i pięć dni po swoich 37. urodzinach nie został bestialsko zamordowany przez Służbę Bezpieczeństwa? Powiedział mi kiedyś, że jest gotów, zgodnie z życzeniem prymasa Józefa Glempa, wyjechać na studia do Rzymu. Tylko nie zaraz, bo nie może zostawić ludzi. Ksiądz prymas to uszanował, wyjazdu nie nakazał.

Być może w Rzymie ks. Popiełuszko ukończyłby studia. Na przykład teologię pastoralną – był przecież urodzonym duszpasterzem. Msze za ojczyznę, kazania, obecność wśród strajkujących studentów Wyższej Oficerskiej Szkoły Pożarniczej, kapelaństwo służby zdrowia, a potem Solidarności – to wszystko fascynowało go nie jako aktywność polityczna, lecz po prostu praca księdza. Kiedy opowiadał mi o doprowadzających do szału władze PRL i...