Bo też proza Komara stanowi ciąg precyzyjnie skonstruowanych opowieści, które często przybierają postać scenek dramatycznych, kreślonych z doskonałym wyczuciem napięcia i bezbłędną puentą. Prawda miesza się w nich czasem ze zmyśleniem, choć częściej bywa tak, że koincydencje i związki faktów i zdarzeń, które z pozoru wyglądają zupełnie nieprawdopodobnie, okazują się prawdziwe.
„Zaraz wybuchnie” to rzecz tyleż osobista, ile uniwersalna. Przypadki narratora i losy bohaterów, którzy wkroczyli w jego życie, prowadzą nas przez szaloną historię XX wieku i jej polski wariant, odsyłając też do wcześniejszych odsłon ludzkiego szaleństwa. Jak to misternie jest zrobione, można zobaczyć już na przykładzie jednego z pierwszych tekstów. Wspomnienie z dzieciństwa, wyprawa na Bródno po pijawki, odbyta z dziadkiem 10 grudnia 1949 r., staje się zapłonem epickiej narracji. Przypadek – poślizg...