Kolory jasne, kolory ciemne
Kolory jasne, kolory ciemne
Jak wypada egzamin z takiej filozofii twórczej tym razem - w świecie i w Polsce targanych coraz głębszymi rozdarciami, rozczarowaniami, skonfliktowanych zdawałoby się do samego spodu? Malarstwo samych ciepłych barw, muzyka bez dysonansów - czy jest to możliwe bez ryzyka pokazywania świata tylko, jak księżyc, od strony oświetlonej, a więc do połowy? I kończenia opowieści zawsze w tym miejscu, gdzie już happy end nie ma dalszego ciągu, a zamiast następnych słów pociechy pojawiłyby się pytania, na które może nie ma odpowiedzi?
Książki Ewy Owsiany zawsze składają się z relacji o Polsce dobrej, takiej, w której mądrzy albo współczujący ludzie znani i nieznani (ale zawsze przedstawieni z imienia i nazwiska, osadzeni w czasie i miejscu) robią coś, co po nich zostanie jako warte przetrwania. Czasem jest to ważna historia zakładania np. hospicjum krakowskiego albo...
Dodaj komentarz
Chcesz czytać więcej?
Wykup dostęp »
Załóż bezpłatne konto i zaloguj się, a będziesz mógł za darmo czytać 6 tekstów miesięcznie!
Wybierz dogodną opcję dostępu płatnego – abonament miesięczny, roczny lub płatność za pojedynczy artykuł.
Tygodnik Powszechny - weź, czytaj!
Więcej informacji: najczęściej zadawane pytania »
Usługodawca nie ponosi odpowiedzialności za treści zamieszczane przez Użytkowników w ramach komentarzy do Materiałów udostępnianych przez Usługodawcę.
Zapoznaj się z Regułami forum
Jeśli widzisz komentarz naruszający prawo lub dobre obyczaje, zgłoś go klikając w link "Zgłoś naruszenie" pod komentarzem.
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]